Άρθρα για Υγεία

Σκλήρυνση κατά πλάκας

Διαβάστε περισσότερα

Δωρεά μυελού των οστών μια ανιδιοτελής πράξη

Διαβάστε περισσότερα

1. Ποια η ασθένεια που αντιμετωπίσατε; Σε ποια ηλικία διαγνωστήκατε και πόσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να περιμένετε μέχρι να βρεθεί συμβατός δότης; Στην ηλικία των 17 διαγνώστηκα με Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία. Το θεραπευτικό πλάνο που είχε οριστεί στην αρχή ήταν η χημειοθεραπεία. Όμως μετά την έναρξη του πρώτου σχήματος, εκδήλωσα πολύ σοβαρές παρενέργειες, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ολοκληρώσω την θεραπεία μου. Έτσι, χρειάστηκε οι γιατροί μου να στραφούν σε μια εναλλακτική θεραπεία, την μεταμόσχευση μυελού των οστών. Αρχικά, αναζητήθηκε συμβατός δότης από το οικογενειακό μου περιβάλλον. Δυστυχώς, ούτε οι γονείς μου αλλά ούτε κι αδερφή μου ήταν συμβατοί. Έτσι, στραφήκαμε στο εθνικό μητρώο δοτών μέσω του συλλόγου «Όραμα Ελπίδας». Στάθηκα πολύ τυχερή καθώς βρέθηκε συμβατός δότης πολύ γρήγορα, περίπου στους 2 μήνες από τότε που διαγνώστηκα. 2. Ποια τα συναισθήματα και οι σκέψεις σας όταν σας ανακοινώθηκε ότι βρέθηκε συμβατός δότης; Η ανακούφιση μου και της οικογένειάς μου ήταν τεράστια. Ένιωθα και νιώθω πάρα πολύ τυχερή. Είμαι πολύ ευγνώμων προς τον άνθρωπο που με λίγα από τα κύτταρά του με βοήθησε ώστε να βρίσκομαι εδώ σήμερα. Ό,τι και να πω για αυτόν τον άνθρωπο δεν είναι αρκετό. 3. Πώς βιώσατε τη διαδικασία της μεταμόσχευσης μυελού των οστών; Ποιες οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας εκείνο το διάστημα; Ήταν μια πολύ στρεσογόνα περίοδος για εμένα. Είχα τεράστιο άγχος και αγωνία ακόμα και πριν την μεταμόσχευση: Αρχικά, αν θα δεχθεί ο δότης να προχωρήσει στην δωρεά μοσχεύματος και αν ο οργανισμός μου θα δεχθεί το μόσχευμα. Έπειτα, πόσος καιρός θα περάσει μέχρι να αρχίσει ο καινούργιος μυελός να παράγει νέα κύτταρα. Αργότερα, όταν είχα ξεπεράσει τον άμεσο κίνδυνο, άρχισα να σκέφτομαι αυτόν τον άνθρωπο που μου είχε χαρίσει τόσο απλόχερα μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή. Ένιωθα τόσο τυχερή που είχαν πάει όλα τόσο καλά. 4.Πώς άλλαξε η καθημερινότητά σας και πόσο βελτιώθηκε η κατάσταση της υγείας σας μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας; Η αλήθεια είναι ότι ήμουν απίστευτα τυχερή μέσα σε όλη αυτή την περιπέτεια. Έμεινα το λιγότερο δυνατόν μέσα στην Μονάδα Μεταμόσχευσης. Επέστρεψα στο σπίτι που περίπου έναν μήνα μετά από την λήψη του μοσχεύματος. Τον πρώτο καιρό ήμουν αρκετά αδύναμη λόγω των φαρμάκων που μου είχαν χορηγηθεί. Επίσης, έπρεπε να προσέχω για πολλούς μήνες να μην αρρωστήσω μέχρι να αποκατασταθεί σιγά σιγά το ανοσοποιητικό μου σύστημα. Παρόλα αυτά, κάθε μέρα ήταν και καλύτερη. Κάθε μέρα, λίγο-λίγο, αισθανομουν όλο και καλύτερα. Σιγά σιγά άρχισαν να παράγονται νέα κύτταρα κι εγώ άρχισα να ανακτώ και πάλι τις δυνάμεις μου. 5.Έχετε γνωρίσει ή έχετε έρθει σε επαφή με τον δότη που σας πρόσφερε το μόσχευμα; Στην Ελλάδα, βάσει νομοθεσίας, ισχύει το απόρρητο για 2 χρόνια. Γι’ αυτό το διάστημα γνώριζα πάρα πολύ λίγα πράγματα για τον δότη μου. Ήξερα πως είναι Έλληνας και ότι το ποσοστό ιστοσυμβατότητάς μας ήταν 10/10. Μετρούσα αντίστροφα τις μέρες αυτά τα δύο χρόνια προκειμένου να κάνω την άρση του απορρήτου. Με μεγάλη μου χαρά πριν από 2 χρόνια ειδοποιήθηκα από το Όραμα πώς και ο δότης μου είχε κάνει κι αυτός την άρση. Συναντηθήκαμε το ίδιο καλοκαίρι όταν πήγα διακοπές οικογενειακώς στην Κρήτη. Ο κύριος Κώστας είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Η ημέρα της γνωριμίας μας θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στο νου. Πηγαίνω κάθε καλοκαίρι να τον επισκεφθώ! 6.Θα προτρέπατε συνανθρώπους σας να γίνουν εθελοντές δότες μυελού των οστών; Φυσικά! Η δωρεά μυελού των οστών είναι από τις πιο ανιδιοτελείς πράξεις που μπορεί να κάνει κανείς. Με λίγο από τον χρόνο σου και μερικά κυτταρά σου μπορείς να δώσεις σε κάποιον μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή. Στην σχολή μου, είμαι μέλος σε εθελοντική ομάδα που κάνει ενημέρωση και καταγραφή εθελοντών δοτών μυελού των οστών πηγαίνοντας σε διάφορα τμήματα πανεπιστημιακών σχολών. Το θεωρώ πολύ σημαντικό να ενημερώνεται ο κόσμος για αυτό. 7.Πιστεύετε ότι η ύπαρξη και το έργο της Τράπεζας Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών “ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ” είναι σημαντική; Είναι πάρα πολύ σημαντικό το έργο του “Οράματος”. Η καταγραφή εθελοντών δοτών μυελού των οστών στο εθνικό και έπειτα στο παγκόσμιο μητρώο είναι απαραίτητη. Η ιστοσυμβατότητα μεταξύ των ανθρώπων είναι τόσο σπάνια και δυσεύρετη. Οι 7 στους 10 ανθρώπους που έχουν ανάγκη από μόσχευμα δεν βρίσκουν συμβατό δότη μέσα από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τότε είναι που στρέφονται στην παγκόσμια τράπεζα. Μέσω της Τράπεζας Εθελοντών δοτών μυελού των οστών του συλλόγου “Όραμα Ελπίδας” δίνεται η δυνατότητα σε εθελοντές να καταχωρηθούν στο εθνικό μητρώο αλλά και σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη μόσχευμα να αναζητήσουν πιθανό δότη. Αν δεν έκανε το Όραμα το τόσο σπουδαίο του έργο, ίσως κι εγώ να μην είχα αυτή την δεύτερη ευκαιρία, να είμαι εδώ και να μοιράζομαι σήμερα μαζί σας την ιστορία μου.

Προστασία Προστάτη

Διαβάστε περισσότερα

Γυναικείες λοιμώξεις κατά τους καλοκαιρινούς μήνες

Διαβάστε περισσότερα

Το καλοκαίρι έφτασε! Μια υπέροχη περίοδος του χρόνου που όμως, κατά τη διάρκεια της, οι γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν διάφορα γυναικολογικά προβλήματα. Προβλήματα που συνήθως δεν είναι σοβαρά αλλά, μπορεί να φανούν πολύ ενοχλητικά κατά την περίοδο των διακοπών. Οι συνηθέστερες γυναικείες λοιμώξεις είναι: 1) Μυκητιασική κολπίτιδα 2) Βακτηριακή κολπίτιδα 3) Ουρολοίμωξη 4) Ιογενείς λοιμώξεις και ΣΜΝ ( HPV, ερπητικές λοιμώξεις ) Που οφείλονται και ποιες οι θεραπείες; Μυκητιασική κολπίτιδα: Είναι η συνηθέστερη λοίμωξη και προκαλείται από φλεγμονώδεις μεταβολές στο κολπικό επιθήλιο και στο επιθήλιο του αιδοίου μετά από μόλυνση από μύκητες του γένους Candida (συνηθέστερα Candida albicans σε ποσοστό 91%). Η Candida αποτελεί μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου σε πολλές γυναίκες (κολπικό μικροβίωμα. Η παρουσία της, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα, εφόσον το ανοσοποιητικό σύστημα είναι δυνατό και δεν επιτρέπει τον πολλαπλασιασμό της. Το pΗ του κόλπου κυμαίνεται φυσιολογικά μεταξύ 3,8 - 4,5 (όξινο). Το καλοκαίρι όμως, η ύπαρξη έντονης ζέστης, η άμμος αλλά και τα υψηλά επίπεδα υγρασίας, ευνοούν την ανάπτυξη μυκητιασικής κολπίτιδας. Συνήθως η κολπική μυκητίαση μεταδίδεται από το νερό της θάλασσας και της πισίνας όταν είναι μολυσμένα, από τις τουαλέτες καθώς και με τη σεξουαλική επαφή. Η αποίκηση του μήκυτα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του κολπικού pH και πυροδοτεί μια πληθώρα συμπτωμάτων όπως: ♥ Παχύρρευστες και κολλώδεις κολπικές εκκρίσεις (χρώματος λευκού ή γκρίζου) ♥ Αίσθημα καύσου & ξηρότητα ♥ Ενοχλήσεις κατά την ούρηση ♥ Κνησμό ♥ Δυσπαρευνία (πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή) ♥ Οίδημα Αυτές οι λοιμώξεις είναι πιο συχνές σε ενήλικες γυναίκες και όχι τόσο σε έφηβες, με τα συμπτώματα να είναι πολύ πιο έντονα όταν η λοίμωξη εμφανίζεται κοντά στην έμμηνο ρύση. Στατιστικά 3 στις 4 γυναίκες θα εμφανίσουν έστω μία φορά στη ζωή τους κολπική μυκητίαση. Η διάγνωση γίνεται είτε µικροσκοπικά είτε µε καλλιέργεια κολπικού υγρού. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση κολπικών αντιμυκητιασικών υπόθετων σε συνδυασμό με τοπικές κρέμες ενώ, εάν τα συμπτώματα επιμένουν, προτείνεται και κάποια συστηματική αγωγή. Σε κάθε περίπτωση οι θεραπείες αυτές πρέπει να λαμβάνονται κατόπιν ιατρικής γνωμάτευσης. Στα πρώτα συμπτώματα ενδείκνυται η χρήση ενός καθαριστικού με στυπτικά συστατικά, όπως tea tree καθώς και κολπικές πλύσεις με σόδα. Βακτηριακές κολπίτιδες: Λιγότερο συχνές, εμφανίζονται κυρίως λόγω των αυξημένων σεξουαλικών επαφών χωρίς προφύλαξη. Οφείλονται σε διάφορους μικροοργανισμούς, με κυρίαρχο την Gardnerella vaginalis και τις τριχομονάδες (σε ποσοστό 95%). Τα κυριότερα συμπτώματα είναι: Λιγοστό κολπικό έκκριμα, γκριζόλευκο κακοσμία (δυσάρεστη οσμή ψαριού) αίσθημα καύσου. Οι υψηλές θερμοκρασίες, η άμμος αλλά και το νερό της θάλασσας ενοχοποιούνται σε έναν βαθμό για την εμφάνιση λοιμώξεων. Στη θεραπεία περιλαμβάνονται per os και κολπικά σκευάσματα, κατόπιν ιατρικής σύστασης. Συνδυαστικά προτείνονται κολπικές πλύσεις με χαμομήλι, που αντιμετωπίζουν άμεσα φλεγμονές και ερεθισμούς του κολπικού βλεννογόνου. Ουρολοίμωξη (κυστίτιδα): Προκαλείται από μόλυνση της ουροδόχου κύστης από βακτηρίδια της εντερικής χλωρίδας, τα οποία κατοικούν φυσιολογικά μέσα στο έντερο όπως το Εscherichia Coli (στο 70-95% των περιπτώσεων). Συνήθη συμπτώματα: → Συχνή και έντονη επιθυμία ούρησης, ακόμα και κάθε 5 λεπτά → βάρος και ενόχληση στο κάτω μέρος της κοιλιάς → έντονος πόνος και τσούξιμο τη στιγμή της ούρησης, με μερικές σταγόνες αίματος ανάμεσα στα ούρα → μερικές φορές πυρετός. Σημαντικές αιτίες για την αύξηση των ουρολοιμώξεων το καλοκαίρι είναι η επαφή με τα μικρόβια στην παραλία ή την πισίνα, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, που όπως είπαμε αποδυναμώνουν την άμυνα του οργανισμού. Το καλοκαίρι λόγω αλλαγής περιβάλλοντος, η αναγκαστική χρήση κοινόχρηστης τουαλέτας ή ακόμη και η προσπάθεια αποφυγής χρήσης της τουαλέτας και το ''κράτημα'' της ούρησης για πολλή ώρα, οδηγούν σε αύξηση των περιστατικών ουρολοίμωξης. Η σωστή διάγνωση της νόσου γίνεται με καλλιέργεια ούρων. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει την χορήγηση αντιβιοτικών και την κατανάλωση πολλών υγρών ημερησίως. Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε τα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την κλινική εικόνα των ουρολοιμώξεων. → Cranberries: Αποτελούν τον βασικότερο σύμμαχο μας στις ουρολοιμώξεις. Η υψηλή συγκέντρωση σε προανθοκυανιδίνες (PAC), εμποδίζει την προσκόλληση του βακτηρίου Escherichia coli στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η ανάπτυξη οποιασδήποτε νέας λοίμωξης. → Μαννόζη: Είναι ένας απλός υδατάνθρακας που λαμβάνουμε κυρίως μέσω φρούτων αλλά παράγεται και από τον οργανισμό μας σε μικρές ποσότητες. Έχει προστατευτική δράση και αποτρέπει τη δημιουργία τοπικής φλεγμονής. Μάλιστα οι μελέτες δείχνουν ότι η πιο δραστική μορφή της είναι η D-Μαννόζη, η οποία και κυριαρχεί στα περισσότερα σκευάσματα. → Βιταμίνη C: Ενδείκνυται για περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων, σε ποσότητα τουλάχιστον 4.000 mg ημερησίως. → Uva Ursi: Εξαιρετική προληπτική δράση φαίνεται να έχει και το βάμμα αρκτοστάφυλλου που χρησιμοποιείται ως τονωτικό, διουρητικό και κατά των παθήσεων των νεφρών και της κύστης. Τέλος, να επισημάνουμε ότι οι ιογενείς λοιμώξεις κάνουν την εμφάνισή τους περισσότερο το καλοκαίρι λόγω των ελεύθερων και συχνότερων σεξουαλικών επαφών. Οι λοιμώξεις αυτές απαιτούν ειδική κλινική εξέταση και ανάλογη θεραπεία. Πρόληψη των καλοκαιρινών λοιμώξεων • Βάλε στην καθημερινότητα σου προβιοτικά συμπληρώματα, που να περιέχουν κυρίως στελέχη Lactobacillus, τα οποία ενισχύουν την κολπική χλωρίδα και ισορροπία. • Φρόντισε να χρησιμοποιείς ένα ήπιο υγρό σαπούνι με χαμομήλι για τον καθημερινό καθαρισμό της ευαίσθητης περιοχής. • Άλλαξε αμέσως το βρεγμένο σου μαγιό μετά το μπάνιο και χρησιμοποίησε στεγνή πετσέτα ή ψάθα για να καθίσεις στην άμμο. • Απέφυγε να φοράς στενά παντελόνια και συνθετικά εσώρουχα διότι αυξάνουν τη θερμοκρασία στην περιοχή και σε συνδυασμό με το υγρό περιβάλλον του κόλπου, ευνοούν την ανάπτυξη των μυκήτων. • Δοκίμασε αιθέρια έλαια. Το tea tree, η λεβάντα και τα έλαια από μύρο μπορούν να εξολοθρεύσουν τους μύκητες λόγω της αντιβακτηριακής τους δράσης. • Περιόρισε τη ζάχαρη από τη διατροφή σου διότι ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων. • Κατανάλωσε μεγάλες ποσότητες υγρών ( περίπου 2l ημερησίως). • Τέλος, η χρήση προφυλακτικού κατά τις σεξουαλικές επαφές είναι πολύ σημαντική καθώς μειώνει την πιθανότητα μετάδοσης αρκετών λοιμώξεων. Πολλές ευχές για ένα όμορφο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι!

Ηλίαση συμπτώματα & Α βοήθειες

Διαβάστε περισσότερα

Η ηλίαση αποτελεί μια παθολογική κατάσταση και τον πιο κοινό τύπο θερμοπληξίας. Προκαλείται από την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο (θερμική ακτινοβολία), η οποία, πολλές φορές, μπορεί να οδηγήσει και σε θερμική εξάντληση. Συνήθως, παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, λόγω αδυναμίας ρύθμισής της, με αποτέλεσμα την υπερθέρμανση του οργανισμού. Συμπτώματα Το χρονικό διάστημα που απαιτείται, για να εμφανιστούν τα συμπτώματα της ηλίασης, ποικίλει από οργανισμό σε οργανισμό, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αρκετές μόνο λίγες ώρες. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της ηλίασης είναι: η αίσθηση ζεστού και ξηρού δέρματος, η ταχυκαρδία, η γρήγορη αναπνοή, η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, οι μυϊκές κράμπες, ο πονοκέφαλος, η ναυτία, η σύγχυση και η ζάλη και μερικές φορές η εμφάνιση ελαφρού πρηξίματος του σώματος, που συνήθως αντιμετωπίζεται με λήψη πολλών υγρών και αποφυγή έκθεσης στον ήλιο για μερικές ημέρες. Ας τα δούμε παρακάτω πιο αναλυτικά. Η ηλίαση μπορεί να είναι ελαφριά, μεσαία ή βαριά. • Στην ήπια ηλίαση ο πάσχων αποκτά εμβοές, πονοκέφαλο και ναυτία. Επιπλέον, επιταχύνεται ο καρδιακός παλμός, η αναπνοή και οι κόρες των οφθαλμών εμφανίζονται διευρυμένες. • Όταν η ηλίαση είναι μέτριας έντασης, το άτομο έχει έντονη κεφαλαλγία, αδυναμία και πιθανή απώλεια της συνείδησης. Μπορεί να υπάρχει ναυτία, εμετός, γρήγορη αναπνοή και ταχυπαλμία. Συχνό είναι και το αίσθημα λιποθυμίας ή ζάλης. Σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργούνται φουσκάλες στο δέρμα. Υπάρχει γενική κατάπτωση, ίλιγγος, και πυρετός (η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται στους 38-39 βαθμούς Κελσίου). • Στη σοβαρή ηλίαση το θύμα εμφανίζει απώλεια συνείδησης. Μπορεί να εκδηλωθούν σπασμοί, παραισθήσεις και παραλήρημα. Αρκετές φορές υπάρχει ακούσια ούρηση και αφόδευση. Υπάρχει υψηλός πυρετός και η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να φτάσει στους 41 βαθμούς Κελσίου. Εάν δεν αντιμετωπιστεί η σοβαρή ηλίαση άμεσα, μπορεί να προκύψουν ακόμη και σοβαρές εγκεφαλικές βλάβες. Ανάλογα τη βαρύτητα της ηλίασης, τα συμπτώματα μπορούν να διαρκέσουν έως δύο ημέρες. Όμως, ο οργανισμός είναι πιθανό να επανέλθει πλήρως από την ηλίαση δύο μήνες έως και ένα έτος αργότερα. Ποιοι παράγοντες την προκαλούν; Η ηλίαση μπορεί να συμβεί από: • Έκθεση σε ζεστό περιβάλλον • Έντονη δραστηριότητα σε υψηλή θερμοκρασία • Ζεστά ρούχα που εμποδίζουν τον ιδρώτα να εξατμίζεται και να δροσίζει το σώμα • Κατανάλωση αλκοόλ. Το αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του σώματος να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του. • Αφυδάτωση, λόγω της αύξησης της εφίδρωσης. Ομάδες κινδύνου Παρόλο που όλοι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για ηλίαση, μετά από παρατεταμένη έκθεση, υπάρχουν ορισμένες ομάδες πληθυσμού που είναι πιο ευπαθείς. • Ηλικιωμένα άτομα • Παιδιά και βρέφη • Άτομα με καρδιαγγειακά προβλήματα • Άτομα με νεφρική ανεπάρκεια • Άτομα με σακχαρώδη διαβήτη • Όσοι αντιμετωπίζουν ειδικές παθολογικές καταστάσεις Χρήσιμες συμβουλές Α Βοηθειών σε άτομο με συμπτώματα ηλίασης Εάν δείτε κάποιο άτομο με τα παραπάνω σημάδια, ζητήστε άμεση ιατρική βοήθεια, ενώ προσπαθήστε να κρυώσετε το θύμα. Ακολουθήστε τα 4 βήματα : • Μεταφέρετε το άτομο σε ένα σκιερό μέρος • Ψύξτε γρήγορα το θύμα, χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε μέσο διαθέτετε. Για παράδειγμα, βυθίστε το σε μια μπανιέρα με κρύο νερό ή τοποθετήστε το σε ένα δροσερό ντους, ενώ μπορείτε να το τυλίξετε με μια δροσερή πετσέτα. Παράλληλα, παρακολουθήστε τη θερμοκρασία του σώματος και συνεχίστε τις προσπάθειες ψύξης έως ότου η θερμοκρασία του σώματος κατέβει • Βοηθήστε το να ενυδατωθεί με άφθονο νερό • Λάβετε ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό. Τρόποι αντιμετώπισης Σε περίπτωση που υπάρχει υπόνοια ή εκδηλώσετε οποιοδήποτε σύμπτωμα που σας παραπέμπει στην ηλίαση, τότε: • Απομακρυνθείτε απευθείας από τον ήλιο και προσεγγίστε ένα δροσερό και σκιερό μέρος. Ιδανικά επιλέξτε ένα μέρος με κλιματισμό • Φροντίστε να ενυδατωθείτε άμεσα, καταναλώνοντας άφθονο νερό • Δροσίστε με κρύα πανιά τον αυχένα, το πρόσωπο και γενικά το σώμα • Ξαπλώστε και ανασηκώστε ελαφρά το κεφάλι • Επιλέξτε ένα δροσερό μπάνιο και στη συνέχεια διατηρήστε τον οργανισμό σας επαρκώς ενυδατωμένο, καταναλώνοντας πολλά υγρά, φρούτα και λαχανικά • Λήψη παυσίπονων φαρμάκων, όπως η παρακεταμόλη, καθώς και ηλεκτρολυτών μπορούν να μειώσουν τον πόνο και να επιταχύνουν την ανάρρωση. Τρόποι πρόληψης Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. • Προσπαθήστε να μην εκτίθεστε στον ήλιο πολλές ώρες. • Αποφύγετε τον ήλιο μεταξύ 11.00-15.00 • Χρησιμοποιήστε αντηλιακό με τουλάχιστον SPF30 • Προσέξτε το ρουχισμό σας. Επιλέξτε ελαφριά και ανοιχτόχρωμα ρούχα. • Ενυδατώστε τακτικά τον οργανισμό σας. Η κατανάλωση καφεΐνης και αλκοολούχων ποτών δεν βοηθούν στην ενυδάτωση του οργανισμού • Μπορείτε να προβείτε σε λήψη ηλεκτρολυτών, οι οποίοι παράγουν ενέργεια και συνεισφέρουν στην καλύτερη ενυδάτωση του οργανισμού • Σημαντική είναι, η τήρηση μιας ενυδατικής διατροφής, η οποία θα περιλαμβάνει πολλά φρούτα και λαχανικά. Ενδεικτικά προτιμήστε το καρπούζι, το πεπόνι και τα αγγούρια • Η άσκηση σε εξωτερικό χώρο με υψηλή θερμοκρασία καλύτερα να αποφεύγεται. Άλλοι τρόποι για να αποφύγετε την ηλίαση • Παρακολούθηση του χρώματος των ούρων σας. Τα πιο σκούρα ούρα είναι σημάδι αφυδάτωσης. Φροντίστε να πίνετε αρκετά υγρά • Μέτρηση του βάρους σας πριν και μετά τη σωματική δραστηριότητα. Η παρακολούθηση του χαμένου βάρους του νερού μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε πόση ποσότητα υγρών πρέπει να πίνετε. Με την σωστή προστασία μπορούμε να αποφύγουμε τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις την έκθεσης στον ήλιο. Καλές και ασφαλείς διακοπές!

Στυτική δυσλειτουργία

Διαβάστε περισσότερα

Εγκυμοσύνη μετά τα 40.

Διαβάστε περισσότερα

Ηλικιωμένη πρωτότοκος λέγεται η γυναίκα που στην πρώτη της εγκυμοσύνη είναι ηλικίας 35 ετών και άνω. Η πρώτη κύηση σε ηλικιωμένες γυναίκες παρουσιάζεται σε συχνότητα που κυμαίνεται από 1-4%, σύμφωνα με διάφορες στατιστικές. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αν και πριν από μερικά χρόνια είχε αναφερθεί μείωση της συχνότητας αυτής, πρόσφατα έχει παρατηρηθεί αύξηση, που αποδίδεται σε διάφορους κοινωνικούς παράγοντες αλλά και στην πρόοδο που έχει γίνει στον τομέα της τεχνολογίας, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υπογονιμότητας. Τέτοιοι κοινωνικοί παράγοντες είναι οι μεταβολές στον σύγχρονο τρόπο ζωής, καθώς και η επαγγελματική ενασχόληση των γυναικών που τις αναγκάζει να αναβάλλουν την τεκνοποίηση σε πιο προχωρημένη ηλικία. Σήμερα αρκετές γυναίκες πετυχαίνουν την πρώτη τους εγκυμοσύνη σε ηλικία μεγαλύτερη των 35 ετών. Σε αυτό συμβάλλει η ανάπτυξη της τεχνολογίας και κυρίως της εξωσωματικής γονιμοποίησης, έτσι ώστε γυναίκες με μακρόχρονη υπογονιμότητα να τεκνοποιούν σε προχωρημένη ηλικία. Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου και οι επιπλοκές; Η γνώση της ελαττωμένης πιθανότητας μιας νέας κύησης στις γυναίκες αυτές επιβάλλει το χαρακτηριστικό της παρούσας κύησής τους ως πολύτιμης και τη λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων που αποσκοπούν στην εξασφάλιση των προϋποθέσεων εκείνων που αποβλέπουν στον περιορισμό των περιγεννητικών συμβαμάτων. Σε αυτές τις κυήσεις παρατηρούνται αυξημένες επιπλοκές και αυτές αποδίδονται κυρίως στις συνυπάρχουσες παθήσεις που πρωτοεκδηλώνονται στις γυναίκες αυτών των ηλικιών. Τέτοιες παθήσεις είναι η υπέρταση, τα ινομυώματα της μήτρας, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις, οι νεφροπάθειες κ.λ.π. • Η πιο συχνή από τις μαιευτικές επιπλοκές είναι η προεκλαμψία. Αποτέλεσμα των παραπάνω επιπλοκών είναι η αυξημένη συχνότητα ανώμαλων τοκετών, που οδηγούν στη συχνότερη εκτέλεση των διαφόρων μαιευτικών επεμβάσεων, όπως είναι η καισαρική τομή και σε αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα. Ο αυξημένος κίνδυνος επιπλοκών της κύησης σε ηλικιωμένες πρωτότοκες γυναίκες, έχει αντανάκλαση στη μητρική θνησιμότητα που είναι 4 φορές μεγαλύτερη σε γυναίκες άνω των 35 ετών. • Επίσης η συχνότητα της εξωμήτριου εγκυμοσύνης είναι αυξημένη στις ηλικιωμένες γυναίκες καθώς και στα αρχικά στάδια της κύησης, το ποσοστό των αυτόματων εκτρώσεων . • Το ποσοστό του χαμηλού βάρους νεογνών είναι μεγαλύτερο και οφείλεται τόσο στη μεγαλύτερη συχνότητα πρόωρου τοκετού, όσο και στην αυξημένη συχνότητα εμβρύων με καθυστερημένη ενδομήτρια ανάπτυξη. • Εμφανίζεται αυξημένο το ποσοστό των συγγενών ανωμαλιών, στις ηλικιωμένες πρωτότοκες γυναίκες και αυτό οφείλεται σε χρωμοσωματικές ανωμαλίες. Πως μειώνονται αυτοί οι κίνδυνοι; • Με στενή ιατρική παρακολούθηση. Είναι απαραίτητη μια στενή ιατρική παρακολούθηση της εγκυμοσύνης στην αρχή και τουλάχιστον μια φορά το μήνα στη συνέχεια. Έτσι, αν παρουσιαστεί κάποιο πρόβλημα, ο γιατρός θα το διαπιστώσει αμέσως και θα το φροντίσει κατάλληλα. • Εκτός από το σύνολο των εξετάσεων που κάνει κάθε γυναίκα στην εγκυμοσύνη της, οι ηλικιωμένες πρωτότοκες είναι απαραίτητο να κάνουν προγεννητικό έλεγχο. Σε όλες λοιπόν τις ηλικιωμένες πρωτότοκες συνίσταται, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να γεννηθεί παιδί με χρωμοσωματικές ανωμαλίες, να γίνεται αμνιοπαρακέντηση μεταξύ 16ης-18ης εβδομάδας κύησης ή βιοψία τροφοβλάστης, η οποία γίνεται νωρίς στη 10η ή 11η εβδομάδα της κύησης, δηλαδή μέσα σε πλαίσιο που μπορεί με μεγάλη ασφάλεια να γίνει διακοπή της κύησης αν παρουσιαστεί χρωμοσωματική ανωμαλία στο παιδί. Είναι επίσης πολύ σημαντικό μεταξύ 19ης και 22ης εβδομάδας κύησης, να γίνει ένα καλό «ανατομικό» υπερηχογράφημα ή υπερηχογράφημα β- επιπέδου, το οποίο ελέγχει αν υπάρχει κάποια ανατομική ανωμαλία στα διάφορα όργανά του. Συνοψίζοντας, στη ηλικία των 40 ετών είναι απολύτως δυνατό να μείνετε έγκυος κι ακόμη να φέρετε στον κόσμο το παιδί σας χωρίς προβλήματα, με τον όρο ότι θα έχετε πάρει ώριμα την απόφασή σας και θα αποδεχτείτε τις αντιξοότητες αυτής της στενής ιατρικής παρακολούθησης.

Η Άνοια στην Ελλάδα σήμερα

Διαβάστε περισσότερα

Τα άτομα που ζουν με άνοια σε παγκόσμια κλίμακα ανέρχονται στα 50 εκ. Λόγω της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης ο αριθμός αυτός αναμένεται να υπερτριπλασιαστεί φτάνοντας τα 152 εκατομμύρια το 2050. Το ετήσιο κόστος της άνοιας είναι πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια και θα διπλασιαστεί το 2030 με 1 στους 10 ασθενείς που διαγιγνώσκονται με άνοια να ανήκουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Παγκοσμίως, κάθε 3 δευτερόλεπτα καταγράφεται ένα καινούριο περιστατικό άνοιας. Στην Ελλάδα, περίπου 200.000 άνθρωποι πάσχουν σήμερα από άνοια και μελλοντικά αναμένεται να αυξηθούν δραματικά καθώς, σύμφωνα µε στατιστικά στοιχεία, ένας στους πέντε ανθρώπους πάνω από τα 80 θα νοσήσει από κάποια μορφής άνοιας. Το ετήσιο κόστος της άνοιας στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 3 δις ευρώ σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη. Τα γεγονότα αυτά καθιστούν την άνοια μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της δημόσιας υγείας σήμερα και τα επόμενα χρόνια. Η νόσος Alzheimer (ΝA) είναι η πιο συχνή αιτία της άνοιας των ηλικιωμένων (ηλικίες 60-80) και αποτελεί μία μη αναστρέψιμη, προοδευτικά εξελισσόμενη, νευροεκφυλιστική νόσο που οδηγεί σε αναπηρία και μεγάλο κοινωνικό - οικονομικό φορτίο σε όλες τις χώρες του κόσμου Λόγω του τεράστιου βάρους, ιατρικού-βιολογικού-ανθρωπιστικού αλλά και οικονομικού - κοινωνικού του προβλήματος της άνοιας, τα τελευταία χρόνια έχουν επενδυθεί τεράστιοι πόροι, ενέργεια και προσπάθεια από τις κοινωνίες και την ερευνητική κοινότητα σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Έχουν συντελεστεί μεγάλοι πρόοδοι σε επίπεδο κατανόησης της νόσου, ανακάλυψης νέων παθολογικών αιτιών, βιοδεικτών και νέων μεθόδων ανίχνευσης τους, καθώς και σε επίπεδο γενετικών αιτιών αλλά και συμβολής του τρόπου ζωής στην διατήρηση των νοητικών ικανοτήτων. Σύμφωνα με τις πρόσφατες οδηγίες για την πρόληψη της άνοιας από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO) οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν την προδιάθεση τους για άνοια με συστηματική φυσική άσκηση, διακοπή καπνίσματος, έλεγχο του σωματικού βάρους, υιοθέτηση υγιεινής διατροφής και έλεγχο των τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου δηλαδή της υπέρτασης, του σακχάρου και της χοληστερίνης. Έτσι ο αριθμός των ασθενών με άνοια μπορεί να ελαττωθεί σε ποσοστό που φτάνει το 30%. ΔΙΑΓΝΩΣΗ & ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η αξιόπιστη και έγκαιρη διάγνωση αφήνει σημαντικά περιθώρια για άμεσες παρεμβάσεις, όπως είναι η εφαρμογή συντονισμένης φροντίδας, η καλύτερη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, η ελάττωση του κόστους, η συμμετοχή σε κλινικές μελέτες που τροποποιούν την πορεία της νόσου. Δεν υπάρχει σήμερα καμία οριστική θεραπεία για τους περισσότερους τύπους άνοιας παρά μόνο κατάλληλη ιατρική παρακολούθηση με φαρμακευτική αγωγή που ελέγχει τα συμπτώματα ( αναστολείς χολινεστερασών, φάρμακα που κυκλοφορούν στη περισσότερες χώρες του κόσμου) και οδηγίες για τη σωστή και αποτελεσματική καθημερινή αντιμετώπισή της. Μπορούμε να ζούμε καλά και θετικά με την άνοια παρά τη λανθασμένη κοινωνικά αντίληψη για το αντίθετο. Ο Σεπτέμβριος είναι ο Παγκόσμιος Μήνας Alzheimer και αποτελεί μια διεθνή εκστρατεία για την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση σχετικά με την άνοια. Κάθε χρόνο, όλες οι ενώσεις Alzheimer παγκοσμίως ενώνονται και διοργανώνουν εκδηλώσεις και δραστηριότητες υποστήριξης και ενημέρωσης σχετικά με τη νόσο. Σκοπός είναι η ευαισθητοποίηση μέσω της ενημέρωσης σχετικά με την άνοια, η ικανότητα αναγνώρισης των προειδοποιητικών σημείων της άνοιας και η πρόληψη με απλά βήματα ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου. Η καθημερινότητα για κάποιον που πάσχει από άνοια και την οικογένειά του είναι εξαιρετικά δύσκολη. Με βάση διεθνή στοιχεία, ένας στους δύο πάσχοντες δεν νιώθει μέρος της κοινότητας στην οποία ζει, γεγονός που οφείλεται στα βιολογικά εμπόδια που βάζει η ίδια η ασθένεια σε συνδυασμό µε τα εμπόδια που βάζει η κοινωνία: µη προσβάσιμοι χώροι, έλλειψη ενημέρωσης υπαλλήλων ιδιωτικού και δημοσίου τομέα σχετικά µε τη νόσο και τη διαχείρισή της, απουσία κατάλληλων υποδομών για τη διευκόλυνση των συμπολιτών µας στην άσκηση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων, κ.ά. Tα άτομα με άνοια μπορούν και πρέπει να ζήσουν καλά σε κοινωνίες φιλικές προς την άνοια έχοντας πρόσβαση σε έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση και σε προσωποκεντρική, συντονισμένη, ποιοτική φροντίδα καθ’ όλη τη διάρκεια της νόσου. Σε μια κοινωνία φιλική προς την άνοια οι άνθρωποι με άνοια έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής και ελέγχου της καθημερινότητάς τους, αντιμετωπίζονται με σεβασμό και προσφέρουν στους συνανθρώπους τους. Οι οργανώσεις Alzheimer σε αρκετές πόλεις της Ελλάδος προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ υπηρεσίες: εκστρατείες πρόληψης για το κοινό, Ιατρεία Μνήμης, Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας για τα άτομα με άνοια, εκπαίδευση και ψυχουποστήριξη στους φροντιστές, υπηρεσίες φροντίδας στο σπίτι κ.α Τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ατόμων με άνοια – όπως το δικαίωμα πρόσβασης σε έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση και το δικαίωμα σε προσωποκεντρική, συντονισμένη, ποιοτική φροντίδα - έχουν ήδη γίνει στην χώρα µας, µε την εκπόνηση και ψήφιση από την Βουλή του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Άνοια και την προώθηση της άνοιας ως προτεραιότητας στη Δηµόσια Υγεία. Ήδη 8 Κέντρα Ημέρας για άτομα με άνοια, 12 Ιατρεία Μνήμης και 2 μονάδες τελικού σταδίου βρίσκονται στο τελικό στάδιο υλοποίησης στο τρέχον ΕΣΠΑ και θα λειτουργήσουν άμεσα στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδος. Το επόμενο σημαντικό βήμα αφορά στην ευαισθητοποίηση και στη συμμετοχή της κοινωνίας στο σύνολό της, στην προσπάθεια δημιουργίας κοινοτήτων φιλικών προς την άνοια, που αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της Εταιρείας Alzheimer Αθηνών. <Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή> Το Νοέμβριο του 2018 το Υπουργείο Υγείας όρισε Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή για την δημιουργία σχεδίου νόμου για την προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με άνοια και των φροντιστών τους. Σήμερα το Σχέδιο Νόμου έχει παραδοθεί στο Υπουργείο και αναμένεται να ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο. Οι στόχοι του είναι να επισημανθούν τα δικαιώματα των ατόμων στον συγκεκριμένο τομέα της άνοιας, καθώς παραμένουν «αόρατοι» και ασαφείς στο γενικό νομοθετικό πλαίσιο της ψυχικής υγείας. Επίσης εξετάζει θέματα θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων με άνοια και των φροντιστών τους (προσωπική ελευθερία, δικαίωμα μετακίνησης, προστασία της ιδιωτικής ζωής κ.λπ.), συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένων θεμάτων, όπως η ασφάλεια οδήγησης, η διαθήκη εν ζωή και ζητήματα υποστήριξης των φροντιστών από επαρκείς κοινωνικούς θεσμούς.

Γλαύκωμα

Διαβάστε περισσότερα

Το γλαύκωμα είναι μια πάθηση του οπτικού νεύρου, δηλαδή του «καλωδίου» που συνδέει το μάτι με τον εγκέφαλο. Προκαλείται από την αυξημένη πίεση στο μάτι, αλλά όχι πάντα. Η απώλεια της όρασης που προκαλείται από το γλαύκωμα μπορεί να είναι σταδιακή και να μη γίνει αντιληπτή, καθώς επηρεάζει πρώτα την περιφερική όραση. Οι ασθενείς κάποιες φορές φτάνουν στον οφθαλμίατρο όταν είναι πια αργά και η απώλεια της όρασης είναι δυστυχώς, εκτεταμένη και μη αναστρέψιμη. Το Γλαύκωμα αναφέρεται συχνά ως «ο κλέφτης της όρασης» καθώς δε δίνει προειδοποιητικά συμπτώματα. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουμε συμπτώματα, γνωρίζουμε πλέον τους σημαντικούς προδιαθεσικούς παράγοντες. Συνιστούμε λοιπόν, στους ασθενείς, που παρουσιάζουν τους παράγοντες αυτούς, να επισκέπτονται τακτικά για έλεγχο τον οφθαλμίατρό τους. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση γλαυκώματος • Ηλικία άνω των 60 ετών. Συνήθως η πάθηση εμφανίζεται με την πρόοδο της ηλικίας και αφορά σε μεγάλο ποσοστό ασθενείς άνω των 60 ετών. Παρ’ όλα αυτά, σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζεται σε βρέφη (συγγενές γλαύκωμα) ή σε νεαρά άτομα (νεανικό γλαύκωμα). • Αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση. Η φυσιολογική πίεση στο μάτι κυμαίνεται από 10 έως 21 mm Hg. Οι περισσότεροι ασθενείς που πάσχουν από γλαύκωμα έχουν πίεση άνω των 21 mm Hg, όχι όμως όλοι. • Φυλετική προέλευση. Όσοι ανήκουν στην αφρικανική, ισπανική ή ασιατική φυλή κινδυνεύουν περισσότερο να νοσήσουν από γλαύκωμα και μάλιστα σε νεότερη ηλικία. • Οικογενειακό Ιστορικό. Άτομα που έχουν συγγενή πρώτου βαθμού (γονείς ή αδέρφια) που πάσχουν από γλαύκωμα, βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν. Ο πιο συχνός τύπος γλαυκώματος – το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας - είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος. • Παθήσεις των ματιών ή χειρουργικές επεμβάσεις. Τραυματισμοί στο μάτι όπως αμβλύ τραύμα ή αθλητικά τραύματα, καθώς και το ιστορικό πολλαπλών χειρουργικών επεμβάσεων στο μάτι, συσχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος. Το αμβλύ τραύμα προκαλεί φλεγμονή στο μάτι και επιπλέον τροποποιεί την ανατομία του αποχετευτικού συστήματος του ματιού, προκαλώντας έτσι αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Οι πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις προκαλούν φλεγμονή καθώς και πιθανή βλάβη του αποχετευτικού συστήματος και εντείνουν τον κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος. • Υπερμετρωπία. Οι υπερμέτρωπες πάσχουν πιο συχνά από γλαύκωμα κλειστής γωνίας και επιπλέον εμφανίζουν πιο συχνά οξύ γλαύκωμα. Η γωνιοσκοπία (κλινική εξέταση της αποχετευτικής γωνίας του ματιού) είναι απαραίτητη για τη διάγνωση αυτού του τύπου γλαυκώματος. • Χρήση κορτιζόνης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η χρήση κορτιζόνης σε μορφή οφθαλμικών σταγόνων, χαπιών, εισπνεόμενων σπρέι ή δερματικών αλοιφών, για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, αυξάνοντας τον κίνδυνο γλαυκώματος. • Καταστάσεις που επηρεάζουν ή σχετίζονται με την αιματική ροή. Οι πάσχοντες από ημικρανίες, οι διαβητικοί ασθενείς, οι ασθενείς με υπόταση καθώς και οι ασθενείς με υπέρταση που λαμβάνουν μεγάλη δόση φαρμακευτικής αγωγής νοσούν πιο συχνά από γλαύκωμα. • Η μυωπία και το λεπτό κεντρικό πάχος κερατοειδούς προδιαθέτουν την εμφάνιση γλαυκώματος. Συμπτώματα Συμπτώματα όπως πολύ έντονος πόνος στο μάτι που αντανακλά στο κεφάλι, έντονη ερυθρότητα, αιφνίδια θόλωση της όρασης και κάποιες φορές ναυτία και έμετος παρουσιάζονται σε ασθενείς με οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας. Το οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας στο οποίο κλείνει απότομα το αποχετευτικό σύστημα του ματιού και η πίεση αυξάνεται πολύ γρήγορα, είναι ευτυχώς πολύ πιο σπάνιο από το γλαύκωμα ανοικτής γωνίας. Αποτελεί οφθαλμολογικό επείγον και ο ασθενής πρέπει να εξεταστεί αμέσως από οφθαλμίατρο και να λάβει την κατάλληλη θεραπεία, ώστε να αποτραπεί η μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης. Τρόποι πρόληψης Ο καλύτερος τρόπος να μειώσουμε το κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος και της μόνιμης απώλειας της όρασης είναι, να κάνουμε τακτικά έναν ολοκληρωμένο οφθαλμολογικό έλεγχο. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να περιλαμβάνει τη μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, του κεντρικού πάχους κερατοειδούς, γωνιοσκοπία ( εξέταση του αποχετευτικού συστήματος του ματιού), εξέταση του οπτικού νεύρου και εξέταση του οπτικού πεδίου. Όταν δεν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος ή άλλου οφθαλμολογικού προβλήματος συστήνουμε οφθαλμολογικό έλεγχο κάθε 2-3 χρόνια για τους ενήλικες 20-39 ετών, κάθε 1-2 χρόνια για τους ενήλικες 40-59 ετών και ετήσιο έλεγχο μετά την ηλικία των 60 ετών. Οι ασθενείς που πάσχουν από γλαύκωμα είναι σημαντικό να ακολουθούν σωστά και σε καθημερινή βάση τη συνιστώμενη φαρμακευτική αγωγή. Σε περίπτωση αλλεργίας, δυσανεξίας ή άλλων παρενεργειών, πρέπει να επικοινωνούν με το γιατρό τους ώστε η αγωγή να τροποποιείται κατάλληλα. Γλαύκωμα και θεραπεία Το γλαύκωμα είναι μια χρόνια νόσος και σκοπός της θεραπείας είναι η αναστολή της εξέλιξης της γλαυκωματικής βλάβης στο οπτικό νεύρο και δυστυχώς, όχι η εξάλειψή της. Η θεραπεία έγκειται στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Οι πιο συχνές θεραπευτικές μέθοδοι αφορούν στη χρήση κολλυρίων, σε θεραπεία με χρήση laser ή σε χειρουργική επέμβαση που βελτιώνει την αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού μειώνοντας την ενδοφθάλμια πίεση. Σε ότι αφορά τα αντιγλαυκωματικά κολλύρια έχουμε διαθέσιμες 4 φαρμακευτικές κατηγορίες ουσιών καθώς και συνδυασμούς αυτών. Οι κατηγορίες αυτές είναι: ανάλογα προσταγλανδινών (λατανοπρόστη, τραβοπρόστη, βιματοπρόστη, ταφλουπρόστη), β-αδρενεργικοί αναστολείς (κυρίως χρησιμοποιούμε την τιμολόλη), αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης (βρινζολαμίδη και δορζολαμίδη) καθώς και α2 αδρενεργικοί αγωνιστές (βριμονιδίνη, απρακλονιδίνη). Κάποιες από τις φαρμακευτικές ουσίες αυξάνουν την αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού και κάποιες μειώνουν την παραγωγή του. Το υδατοειδές υγρό κυκλοφορεί στον πρόσθιο θάλαμο και η μείωση της παραγωγής του ή η αύξηση της αποχέτευσης του οδηγούν σε μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Στις μέρες μας πέρα από τη μορφή των κολλυρίων, αναπτύσσονται και εναλλακτικοί τρόποι χορήγησης των φαρμακευτικών αυτών ουσιών όπως με εξωτερικά οφθαλμικά ένθετα, που επιτρέπουν ελεγχόμενη αποδέσμευση των φαρμάκων για μεγάλο χρονικό διάστημα (έως και 6 μήνες), εμφυτεύματα φαρμάκων που τοποθετούνται με μικρή χειρουργική επέμβαση στον πρόσθιο θάλαμο του ματιού κ.ά. Επιπλέον, η πίεση στο μάτι μπορεί να ρυθμιστεί με τη χρήση λέιζερ. Η επέμβαση γνωστή ως τραμπεκουλοπλαστική με λέιζερ ή SLT, στοχεύει το αποχετευτικό σύστημα του ματιού και δρα αυξάνοντας την αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού. Γίνεται με ενστάλαξη τοπικών αναισθητικών σταγόνων, είναι γρήγορη και ασφαλής και πλέον προτείνεται σε όλους τους ασθενείς που διαγιγνώσκονται με γλαύκωμα ανοικτής γωνίας καθώς, μπορεί να ρυθμίζει την πίεση για ένα διάστημα μηνών ή ετών, χωρίς τη χρήση κολλυρίων σε καθημερινή βάση. Τέλος, η πίεση στο μάτι μπορεί να ρυθμιστεί χειρουργικά με επεμβάσεις διάνοιξης της αποχετευτικής οδού του ματιού, ή με επεμβάσεις παροχέτευσης του υδατοειδούς υγρού κάτω από τον επιπεφυκότα (τη λεπτή διάφανη μεμβράνη που καλύπτει το μάτι). Η κλασική αντιγλαυκωματική επέμβαση ονομάζεται τραμπεκουλεκτομή και παροχετεύει το υδατοειδές υγρό μέσω μιας μικρής οπής στο τοίχωμα του ματιού. Σε περιπτώσεις εκτεταμένης γλαυκωματικής βλάβης και κυρίως όταν το μάτι έχει υποστεί και άλλες επεμβάσεις χρησιμοποιούμε τα γλαυκωματικά ενθέματα (σωληνίσκους ή βαλβίδες) που επίσης παροχετεύουν το υδατοειδές υγρό και έτσι μειώνουν την ενδοφθάλμια πίεση.

Καρκίνος του Τραχήλου της Μήτρας

Διαβάστε περισσότερα

Πρώτες βοήθειες για ορθοπαιδικές κακώσεις

Διαβάστε περισσότερα

Οι ορθοπαιδικές κακώσεις είναι το πιο συχνό είδος τραυματισμού, που όλοι οι άνθρωποι θα υποστούν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Οι πρώτες βοήθειες για τις ορθοπαιδικές κακώσεις πρέπει να είναι γνωστές σε όλους. > Μυϊκές θλάσεις Μυϊκή θλάση ονομάζεται η ρήξη μερικών μυϊκών ινών που ως αποτέλεσμα έχει την δημιουργία τοπικού αιματώματος. Ο πόνος είναι άμεσος και έντονος στην προσπάθεια κίνησης. Οι μυϊκές θλάσεις εντοπίζονται συχνότερα στους προσαγωγούς, στους μυς του μηρού και της κνήμης και στους μυς των άνω άκρων . Συνιστώνται τα εξής: Ξαπλώστε το άτομο που έχει υποστεί την μυϊκή θλάση σε αναπαυτική θέση και τοποθετήστε μια σακούλα με πάγο τυλιγμένη σε μία πετσέτα η οποία έχει αποιδηματική δράση και χαρίζει μία αίσθηση ανακούφισης. Αποφεύγονται, τα ζεστά επιθέματα και οι περιδέσεις με ελαστικούς επιδέσμους. Αν οι ενοχλήσεις επιμένουν θα πρέπει να γίνει εκτίμηση από ορθοπαιδικό ιατρό. >Μυϊκές κράμπες Μυϊκή κράμπα είναι η απότομη και επώδυνη συστολή ενός μυός. Συνήθως συμβαίνει κατά την διάρκεια σωματικής άσκησης και μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια. Συνιστώνται τα εξής: Τεντώνουμε τον μυ που έπαθε την κράμπα και τον κρατάμε σε διάταση κάνοντας τοπικό μασάζ. Επαναλαμβάνουμε μερικές φορές αν χρειαστεί. >Τραυματισμοί μαλακών μορίων (μώλωπες, εκχυμώσεις, αιματώματα) Είναι οι πιο συχνές ορθοπαιδικές κακώσεις και προκαλούνται τις περισσότερες φορές από άμεση πλήξη, δηλαδή από άμεσο τραυματισμό σε περιοχή του σώματος. Συνιστάται: Παγοθεραπεία και περιορισμός της κίνησης. Μεγάλα αιματώματα σε αρθρώσεις, όπως το γόνατο, μπορεί να χρειαστούν παρακέντηση από ορθοπαιδικό. >Διαστρέμματα Διάστρεμμα καλείται η βλάβη (μερική, ή ολική) των συνδέσμων μίας άρθρωσης που προκαλείται από μια κίνηση με έντονη βία. Συχνότερα διαστρέμματα εμφανίζονται στην περιοχή της ποδοκνημικής άρθρωσης. Στην αρχή ο πόνος είναι έντονος με μικρή διάρκεια και στην συνέχεια παρατεταμένος με μικρότερη ένταση και οίδημα της περιοχής. Συνιστώνται τα εξής: Τοποθετήστε μία παγοκύστη στην άρθρωση, ή βάλτε το άκρο που έχει υποστεί την κάκωση κάτω από παγωμένο νερό. Εφαρμόστε ελαστική επίδεση, με ήπια πίεση, ειδικά αν η περιοχή είναι πρησμένη. Τοποθετήστε το μέλος που έχει υποστεί το διάστρεμμα σε υψηλότερο επίπεδο από την οριζόντια θέση του σώματος. Πρέπει να αποφεύγονται τα εξής: 1. Αποφεύγετε να στέκεστε σε όρθια θέση γιατί ο πόνος γίνεται έντονος και προκαλείται οίδημα στην περιοχή εάν ο τραυματισμός είναι στο πόδι. 2. Αποφεύγετε τα ζεστά επιθέματα, ή τις θερμαντικές αλοιφές που ζεσταίνουν την περιοχή του τραυματισμού και επιδεινώνουν το οίδημα. 3. Μην προκαλείτε απότομες κινήσεις, ή πίεση στην τραυματισμένη περιοχή. 4. Αναζητήστε ιατρική βοήθεια για περαιτέρω κλινικοεργαστηριακό έλεγχο. 5. Μην ξεχνάτε ότι ή κλινική εικόνα του διαστρέμματος, είναι πολλές φορές παρόμοια με του κατάγματος. >Εξαρθρήματα Εξάρθρημα έχουμε όταν κάποιο οστό, ή οστά, που σχηματίζουν μία άρθρωση βγαίνουν από τη θέση τους λόγω μηχανισμού μεγάλης βίας, μεγαλύτερης από την αντοχή της άρθρωσης. Συχνό είναι το εξάρθρημα του ώμου. Συνιστάται : Η ακινητοποίηση με κάποιο μαντήλι, ή ελαστικό επίδεσμο που να δένει πίσω από το κεφάλι για το άνω άκρο. Τα εξαρθρήματα των κάτω άκρων χρειάζονται μεταφορά με φορείο, ειδικά αν πρόκειται για εξάρθρημα του ισχίου. Να αποφεύγονται: Οι μετακινήσεις ειδικά για τα εξαρθρήματα των κάτω άκρων και να αναζητείτε επείγουσα ιατρική βοήθεια. Μη δίνεται νερό, ή τροφή στον τραυματία, γιατί μπορεί να χρειαστεί γενική αναισθησία για την αντιμετώπιση του εξαρθρήματος. >Κατάγματα των άκρων Κάταγμα καλείται η διακοπή της συνέχειας του οστού. Μπορεί να είναι ανοιχτό, όταν το οστό εξέχει από το δέρμα, ή κλειστό όταν δεν υπάρχει λύση του δέρματος. Συνιστώνται τα εξής: Ειδοποιήστε όσο πιο γρήγορα γίνεται το ασθενοφόρο και αν νομίζετε ότι θα έρθει σύντομα κρατήστε μόνο το τραυματισμένο μέλος με το χέρι σας ώστε να παραμείνει ακίνητο. Μην μετακινείται τον πάσχοντα, παρά μόνο αν είναι απόλυτη ανάγκη και τοποθετήστε τον σε μια θέση στην οποία αισθάνεται άνετα. Αν υπάρχει απώλεια των αισθήσεων, ή δυσκολία στην αναπνοή, ή αιμορραγία ασχοληθείτε πρώτα με αυτό και αντιμετωπίστε το κάταγμα αργότερα. Αντιμετωπίστε το κάταγμα στην θέση που βρήκατε τον πάσχοντα. Τοποθετήστε πάνω από την περιοχή του κατάγματος μία σακούλα με πάγο, ή παγοκύστη. Καλύψτε το κάταγμα, αν είναι ανοιχτό, με καθαρές γάζες. Σε περίπτωση που χρειαστείτε επιδέσμους, φροντίστε να είναι σταθεροί αλλά όχι σφιχτοί ώστε να μην δυσκολέψουν την κυκλοφορία, ή να προκαλέσουν πόνο. Η ακινητοποίηση μπορεί να γίνει με πρόχειρα μέσα π.χ. ξύλα ή ρούχα. Πρέπει να αποφεύγονται τα εξής: Οι άσκοπες μετακινήσεις. Μην προσπαθείτε να κουνήσετε το μέλος που έχει υποστεί κάταγμα. Μην χρησιμοποιείτε ζεστά επιθέματα, ή ισχυρή επίδεση. Αν το κάταγμα είναι στο άνω άκρο αφαιρέστε δαχτυλίδια ή ρολόι, γιατί στην περιοχή θα αναπτυχθεί οίδημα που μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην κυκλοφορία του αίματος. Αποφύγετε το φαγητό ή την λήψη υγρών, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα σε περίπτωση χορήγησης γενικής αναισθησίας στο νοσοκομείο. >Κατάγματα της σπονδυλικής στήλης Στα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης, που είναι από τις πιο σοβαρές ορθοπαιδικές κακώσεις χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις μετακινήσεις γιατί μπορεί να προκληθεί σοβαρή νευρολογική επιπλοκή. Συνιστάται: 1. Αν ο τραυματίας δεν έχει τις αισθήσεις του να αντιμετωπίζεται σαν να έχει κάκωση στη σπονδυλική στήλη με ιδιαίτερη προσοχή στον αυχένα. 2. Καλούμε άμεσα ασθενοφόρο και ιατρική βοήθεια. 3. Αν έχει τις αισθήσεις του και αναφέρει πόνο στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης, ή αδυναμία στα άκρα δεν τον μετακινούμε. 4. Σε περίπτωση που πρέπει οπωσδήποτε να τον μετακινήσουμε, όπως για παράδειγμα λόγω επικείμενης έκρηξης, ή όταν υπάρχει φωτιά, πιάνουμε γερά τη μπλούζα του θύματος στους ώμους, στέκοντας από πίσω του και στηρίζοντας τον αυχένα και το κεφάλι του στα αντιβράχια μας τον τραβάμε σιγά. Αποφεύγονται τα εξής: Δεν δίνουμε τροφή και νερό γιατί μπορεί να χρειαστεί άμεσα γενική αναισθησία. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η μετακίνηση ενός τραυματία με κάκωση στη σπονδυλική στήλη, απαιτεί 3-4 άτομα και φορείο. Αν η κάκωση είναι στον αυχένα χρειάζεται οπωσδήποτε ακινητοποίηση κατά τη μεταφορά.

Τι (δεν) ρωτάμε τον Γυναικολόγο μας

Διαβάστε περισσότερα

Η επίσκεψη στον γυναικολόγο, αν και απολύτως αναγκαία, μπορεί να είναι μία άβολη εμπειρία εξαιτίας του ότι η γυναίκα μερικές φορές δεν αισθάνεται άνετα να συζητήσει τα προσωπικά της προβλήματα. Ωστόσο, δεν είστε οι μόνες που αναρωτιέστε τι συμβαίνει στη διάρκεια της αναπαραγωγικής σας υγείας και υπάρχουν πολλές ερωτήσεις που θα θέλετε να κάνετε στον γυναικολόγο σας, αλλά δεν τολμάτε. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν πράγματα που είναι παράλογα, οπότε δεν πρέπει να έχετε κανένα λόγο να ντρέπεστε ή να νιώθετε άβολα. Προτεραιότητα είναι να κάνετε μια ειλικρινή συνομιλία μαζί με τον γιατρό σας ώστε να τον βοηθήσετε να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της υγείας σας και το πιο σημαντικό, να λάβετε όλες τις απαντήσεις από μια αξιόπιστη πηγή. Το ανθρώπινο σώμα είναι περίπλοκο, οπότε φυσιολογικό είναι αν έχετε αμφιβολίες σχετικά με την υγεία σας. Σ’ αυτά τα πράγματα δε χωράνε ντροπές. Πέντε από τις πιο «ενοχλητικές» ερωτήσεις, που σίγουρα έχετε σκεφθεί να συζητήσετε με τον γυναικολόγο σας τουλάχιστον μία φορά έως τώρα, αν και δεν το έχετε κάνει ακόμη: 1. Το αιδοίο μου φαίνεται φυσιολογικό; Συνήθως όταν μιλάμε για την εμφάνιση των γεννητικών οργάνων, ο νους μας πάει αβίαστα στους άντρες. Ωστόσο, αποδεικνύεται πως αυτό το θέμα επηρεάζει σημαντικά την αυτοεικόνα και την αυτοεκτίμηση της γυναίκας. Δεν υπάρχει μία κανονική εμφάνιση ένας αιδοίου, γιατί κανένα δεν μπορεί να μοιάζει με το άλλο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους το αιδοίο μπορεί να φαίνεται διαφορετικό, από το μήκος των χειλέων έως την κλειτορίδα και τον χρωματισμό του δέρματος. Οι αριθμοί μαρτυρούν ότι δεν είναι καθόλου παράξενο να υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις από γυναίκα σε γυναίκα, αλλά και μεταξύ του δεξιού και αριστερού χείλους τόσο στα μεγάλα όσο και στα μικρά χείλη του αιδοίου στην ίδια γυναίκα. Επίσης, το πλάτος της κλειτορίδας σχετίζεται άμεσα με την ευκολία επίτευξης του οργασμού, δηλαδή όσο πιο πλατιά είναι, τόσο πιο εύκολο είναι για τη γυναίκα να φτάσει στην κορύφωση. Συνήθως, αυτό που ενοχλεί είναι το μέγεθος των μεγάλων των χειλέων του αιδοίου, αν είναι αρκετά μεγάλα και εξέχουν από το εσώρουχο ή το μαγιό οπότε μία αιδοιοπλαστική μπορεί να βοηθήσει. Σε κάθε περίπτωση, αν αισθάνεστε ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, πρέπει να μιλήσετε με τον γιατρό σας οπωσδήποτε. 2. Μπορεί η σεξουαλική επαφή να επηρεάσει το μέγεθος του κόλπου; Ένα ερώτημα που σίγουρα ντρέπεστε να κάνετε, αλλά έχει απασχολήσει πολλές από σας τουλάχιστον μία φορά, είναι αν υπάρχει περίπτωση να παρατηρηθούν μόνιμες μεταβολές εξαιτίας των σεξουαλικών σχέσεων. Η απάντηση είναι όχι. Ο γυναικείος κόλπος είναι ειδικά «σχεδιασμένος» να έχει εντυπωσιακή ελαστικότητα και να προσαρμόζεται ώστε να μπορεί να γίνει η διείσδυση του πέους κατά τη συνουσία, αλλά και η γέννηση ενός νεογνού με φυσιολογικό τοκετό. Καμία περίπτωση ερωτικής πράξης δεν μπορεί να επηρεάσει μόνιμα το μέγεθος ενός κόλπου, το οποίο διαστέλλεται κατά τη διάρκεια του σεξ και στη συνέχεια επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση. Η μόνη κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει μια αλλαγή στο σχήμα του κόλπου συμβαίνει κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή μίας γυναίκας. Δηλαδή, ο παρθενικός υμένας, η μεμβράνη που καλύπτει την είσοδο του κόλπου, υφίσταται ρήξη, η οποία κάποιες φορές συνοδεύεται από ήπια αιμορραγία. 3. Είναι φυσιολογική η μυρωδιά του κόλπου μου; Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε εάν ο κόλπος σας έχει μία ιδιαίτερη οσμή. Η κάθε γυναίκα είναι διαφορετική και όλες μυρίζουν διαφορετικά. Η υγιής έκκριση συνήθως δεν έχει έντονη μυρωδιά ή χρώμα. Μπορεί να είναι παχύρρευστη ή λεπτόρρευστη, να είναι σε λιγότερη ή σε άφθονη ποσότητα, ανάλογα πάντα με τον μηνιαίο κύκλο, την ορμονική κατάσταση ή μετά από μια έντονη προπόνηση. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει πόνος ή έντονος κνησμός δεν πρέπει να ανησυχείτε. Παρακολουθώντας συνεχώς τις φυσιολογικές εκκρίσεις, μπορείτε να μάθετε να προβλέπετε την ωορρηξία σας και να αναγνωρίσετε τα συμπτώματα μιας λοίμωξης, όπως μίας μυκητίασης ή στην χειρότερη περίπτωση, ενός σεξουαλικά μεταδιδόμενου νοσήματος. Συνήθως μια βακτηριακή κολπίτιδα χαρακτηρίζεται από μια έντονη οσμή (π.χ. ψαριού), ένα λευκό-γκρι έκκριμα, κνησμό και ερυθρότητα στην ευαίσθητη περιοχή. Τις περισσότερες φορές μία κολπική ενόχληση είναι μια ήπια κατάσταση που υποχωρεί μετά από λίγο καιρό. Ωστόσο, σε μερικές περιπτώσεις (εγκυμοσύνη, ανοσοανεπάρκεια, έντονα συμπτώματα κ.λπ.) μπορεί να έχει πολύ σοβαρές συνέπειες. Εάν αντιμετωπίζετε αυτά τα συμπτώματα, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. 4. Πού μπορεί να οφείλεται η υπερβολική εφίδρωση της γεννητικής περιοχής; Η εφίδρωση είναι ένα απολύτως φυσικό φαινόμενο που βοηθάει στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του οργανισμού. Όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, (ζεστός καιρός, προπόνηση, κ.λπ.) το σώμα αποβάλλει τον ιδρώτα. Εάν αυτός ο μηχανισμός γίνεται υπερδραστήριος, παράγεται υπερβολική ποσότητα ιδρώτα η οποία αναφέρεται σαν υπεριδρωσία. Η περίπτωση αυτή συνήθως υποδεικνύει ότι δυσλειτουργούν οι ιδρωτοποιοί αδένες. Οι πιθανές αιτίες μιας συνεχής διέγερσης των ιδρωτοποιών αδένων της γυναικείας γεννητικής περιοχής είναι αρκετέ όπως μια λοίμωξη, ορμονικές διαταραχές, καθώς και το ψυχολογικό στρες. Εάν ανησυχείτε για την «κολπική εφίδρωση», η συζήτηση με το γιατρό σας μπορεί να σας βοηθήσει δίνοντάς σας την κατάλληλη θεραπεία. 5. Γιατί δεν μπορώ να «τελειώσω» εύκολα; Δεν είναι μυστικό ότι η σεξουαλική κορύφωση είναι πολύ πιο εύκολη για τους άνδρες. Ο οργασμός μίας γυναίκας είναι ένα πολυσύνθετο και πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Το 50% των γυναικών δηλώνει ότι δεν φτάνει με ευκολία σε οργασμό, αλλά συνήθως δεν αντιμετωπίζεται λόγω προκαταλήψεων. Αν δυσκολεύεστε να έρθετε σε οργασμό να ξέρετε ότι είναι μία πολύ κοινή κατάσταση, γι’ αυτό, σε καμία περίπτωση δε πρέπει να αισθάνεστε ένοχη. Η οργασμική διαταραχή ή ανοργασμία είναι η αναστολή του οργασμού, στην οποία η γυναίκα δυσκολεύεται πολύ να φτάσει σε οργασμό ή καθυστερεί τόσο, ώστε τελικά να υπάρξει πλήρης απουσία οργασμού, παρά του ότι έχει προηγηθεί η φάση της διέγερσης σε ικανοποιητικό βαθμό. Οι μισές από τις γυναίκες που αντιμετώπιζαν δυσκολίες στο θέμα του οργασμού ενοχοποίησαν ψυχογενείς λόγους όπως αναστολές, χαμηλή αυτοεκτίμηση, αίσθηση ανεπάρκειας, δυσαρέσκεια και κατάθλιψη. Καταγράφονται και οργανικά αίτια, όπως νευρολογικές νόσοι, ανεπαρκή ποσότητα λίπανσης, τραχηλίτιδες, κολπίτιδες καθώς και άλλες ασθένειες όπως διαβήτης, υπέρταση, κ.τ.λ. Η θεραπεία της οργασμικής διαταραχής είναι εφικτή, αλλά είναι πολύ σημαντικό να εντοπίσετε αυτό που εμποδίζει τη συντριπτική σας πλειοψηφία από το να απολαύσει το σεξ όσο περισσότερο γίνεται.

ΧΑΠ & Κορωνοϊός

Διαβάστε περισσότερα

Σύνδρομο Down

Διαβάστε περισσότερα

Σχιστίες χείλους –υπερώας| λαγόχειλο- λυκόστομα

Διαβάστε περισσότερα

Οι σχιστίες είναι ένα κενό που δημιουργείται κατά την κατασκευή του προσώπου και μπορεί να επηρεάσει το άνω χείλος και/ή την οροφή του στόματος (υπερώα). Είναι εμφανής ήδη από τη γέννηση του μωρού. Tο κενό δημιουργείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συμβαίνει γιατί τα διάφορα τμήματα του προσώπου δεν ενώθηκαν σωστά όταν δημιουργούνταν το πρόσωπο, τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στα 700 μωρά θα εμφανίσουν κάποιο τέτοιο πρόβλημα. Τα μωρά μπορεί να γεννηθούν με σχιστίες στο χείλος, από τη μία ή και από τις δύο πλευρές. Επίσης, μπορεί η βλάβη να εντοπίζεται στην υπερώα ή να είναι συνδυασμός και των δύο (ανωμαλία και στο χείλος και στην υπερώα). Διάγνωση: Μια σχιστία του χείλους (λαγόχειλο) συνήθως είναι ορατή στο υπερηχογράφημα β’ επιπέδου (μεταξύ 20 - 24 εβδομάδων κύησης). Να σημειωθεί ότι δεν είναι όλες οι σχιστίες του χείλους ορατές με τον υπέρηχο και επίσης ότι είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί σχιστία της υπερώας με τη χρήση υπερήχου. Από την άλλη, υποψία αυτών των ανωμαλιών μπορεί να τεθεί και νωρίτερα, ήδη από το υπερηχογράφημα της αυχενικής διαφάνειας (11η - 14η εβδομάδα κύησης) αν η βλάβη είναι αρκετά μεγάλη. Σε περίπτωση που η διάγνωση δεν έχει γίνει στον προγεννητικό έλεγχο, τότε γίνεται άμεσα μετά τη γέννηση ή εντός 72 ωρών με την φυσική εξέταση του μωρού από τον/την Παιδίατρο/Νεογνολόγο. Όταν γίνει διάγνωση μιας σχιστίας, θα πρέπει οι γονείς να ενημερωθούν από ομάδα ειδικών για το πρόβλημα. Ενδεικτικά σε αυτούς περιλαμβάνονται χειρουργοί σχιστιών, γυναικολόγοι με εμπειρία στον προγεννητικό έλεγχο και στην υπερηχογραφική απεικόνιση, λογοθεραπευτές, ορθοδοντικοί και γναθοπροσωπικοί χειρουργοί. Θα πρέπει να εξηγηθούν στους γονείς όλες οι πιθανές συνέπειες του προβλήματος, οι προτεινόμενες θεραπείες και να τους απαντηθούν όλες οι τυχόν απορίες. Υπάρχει περίπτωση να επανεμφανιστεί μια σχιστία του χείλους και της υπερώας και σε επόμενη εγκυμοσύνη; Στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι. Είναι μια τυχαία κατάσταση που εμφανίζεται μια φορά και είναι πολύ απίθανο να επηρεάσει και το επόμενο παιδί σας. Έτσι, η πιθανότητα το επόμενο παιδί σας να εμφανίσει την ίδια κατάσταση αυξάνει πολύ λίγο αν ήδη έχετε ένα παιδί με σχιστία. Η πιθανότητα αυτή υπολογίζεται ότι είναι περίπου από 2-8%. Κλινική εικόνα σχιστίας Η σοβαρότητα μιας σχιστίας του χείλους ποικίλλει και μπορεί να είναι από μία μικρή εγκοπή μέχρι ένα μεγάλο κενό που να επεκτείνεται μέχρι τη μύτη. Η σοβαρότητα μιας σχιστίας της υπερώας ποικίλλει και μπορεί να είναι από μια τρύπα στο πίσω μέρος του στόματος μέχρι ένα κενό σε όλο το μήκος της υπερώας από πίσω μέχρι το άνοιγμα του στόματος. Προβλήματα που μπορούν να δημιουργήσουν Οι σχιστίες στο χείλος ή στην υπερώα μπορούν να δημιουργήσουν μια ποικιλία προβλημάτων, ιδίως τους πρώτους μήνες μετά τη γέννηση και μέχρι να γίνει η χειρουργική αποκατάσταση. • Δυσκολία στη σίτιση: ένα μωρό με λαγόχειλο/λυκόστομα ίσως να μην τα καταφέρει να θηλάσει ή γενικά να σιτιστεί από ένα κανονικό μπουκάλι, γιατί δεν μπορεί το στόμα του να εφαρμόσει σφιχτά γύρω από τη θηλή του μαστού ή του μπιμπερό. Έτσι, μαζί με το γάλα μπορεί να μπαίνει και πολύς αέρας και να βλέπετε γάλα να βγαίνει από τη μύτη του. Στα μωρά με σχιστία της υπερώας το πρόβλημα με το θηλασμό δημιουργείται επειδή υπάρχει ένα κενό στην οροφή του στόματος. Αυτά τα μωρά μπορεί να μην αυξάνουν ικανοποιητικά το βάρος τούς τους πρώτους μήνες της γέννησής τους. Στις περιπτώσεις αυτές, η μητέρα θα πρέπει να εκπαιδευτεί από ειδικούς στο πως να θηλάζει σε ειδικές θέσεις, εναλλακτικές μεθόδους σίτισης ή να συζητηθεί ακόμα και το ενδεχόμενο διακοπής του θηλασμού. Για παράδειγμα, αν ο μητρικός θηλασμός δεν είναι εφικτός, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντλία για να μαζεύεται το γάλα και να χορηγείται με ειδικό, μαλακό, μπιμπερό που είναι σχεδιασμένο για μωρά με σχιστία της υπερώας. • Προβλήματα ακοής: μερικά μωρά με σχιστία στην υπερώα είναι πιο ευάλωτα σε ωτίτιδες και συλλογή υγρού στο εσωτερικό του αυτιού, πράγματα που μπορεί να επηρεάσουν την ακοή τους. Αυτό συμβαίνει γιατί οι μύες της υπερώας είναι συνδεδεμένοι με το μέσο ους (αυτί). Αν οι μύες δεν δουλεύουν σωστά εξαιτίας της σχιστίας, τότε παχύρρευστες εκκρίσεις μπορεί να μαζευτούν στο εσωτερικό του αυτιού και να μειώσουν την ακοή. Καλό είναι το παιδί σας να ελέγχεται τακτικά για τυχόν θέματα με την ακοή του. Τα προβλήματα ακοής μπορεί να βελτιωθούν μετά την επέμβαση και, αν είναι απαραίτητο, μπορεί να τοποθετηθούν μικρά πλαστικά σωληνάκια (ονομάζονται σωληνάκια αερισμού) στο τύμπανο. Αυτά βοηθάνε στην παροχέτευση του υγρού που μπορεί να έχει συσσωρευτεί στο εσωτερικό του αυτιού. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν βοηθήματα ακοής. • Οδοντιατρικά προβλήματα: μια σχιστία στο χείλος και την υπερώα μπορεί να έχει σαν συνέπεια τα δόντια του παιδιού να μην αναπτυχθούν σωστά και επίσης μπορεί να έχουν και μεγαλύτερη πιθανότητα να χαλάσουν λόγω τερηδόνας. Αν η σχιστία αφορά και στην περιοχή των ούλων, τότε μπορεί τα δόντια που βρίσκονται από τις δύο πλευρές της σχιστίας να έχουν κλίση, να είναι εκτός θέσης ενώ, καμιά φορά, μπορεί να λείπει ένα δόντι ή να υπάρχει κάποιο δόντι επιπλέον. Κάποιος/α παιδο-οδοντίατρος θα πρέπει να παρακολουθεί την κατάσταση και να προτείνει τις τυχόν απαιτούμενες θεραπείες. Επιπλέον, μπορεί να χρειαστεί βοήθεια από ορθοδοντικό για να βοηθήσει στην ευθυγράμμιση και στην εμφάνιση των δοντιών. Έτσι, μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθούν σιδεράκια που θα βοηθήσουν να ισιώσουν τα δόντια. Τα σιδεράκια συνήθως τοποθετούνται αφού πέσουν τα πρώτα δόντια, αλλά επίσης μπορεί να είναι απαραίτητα πριν την επιδιόρθωση της σχιστίας στα ούλα. Επειδή τα δόντια των παιδιών με σχιστίες είναι πιο επιρρεπή σε τερηδόνα, απαιτείται καλή στοματική υγιεινή και συχνές επισκέψεις σε οδοντίατρο. • Προβλήματα στην ομιλία: αν η σχιστία της υπερώας δεν επιδιορθωθεί, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ομιλίας όσο μεγαλώνει το παιδί, όπως π.χ. να μην είναι εύκολα κατανοητός ο λόγος του ή να είναι πιο ένρινος. Τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα βελτιώνονται μετά τη διορθωτική επέμβαση, καθώς και με λογοθεραπεία. Η εκτίμηση από λογοθεραπευτή/τρια θα χρειαστεί να γίνει σε αρκετές φάσεις της ανάπτυξης του παιδιού, ανάλογα με τις ανάγκες του και μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξή του. Αν παρατηρηθούν προβλήματα τότε, ίσως χρειαστεί να επανεκτιμηθεί η λειτουργία της υπερώας. Σε πολύ λίγες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί διορθωτική επέμβαση αν το παιδί εμφανίζει αυξημένη ροή αέρα από τη μύτη όταν μιλά, πράγμα που οδηγεί σε πιο ένρινη ομιλία. • Ψυχολογικά προβλήματα: Η παρουσία μιας σχιστίας μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην ψυχολογία του παιδιού, αλλά και να δημιουργήσει θέματα στους γονείς. Ενδεικτικά, παρατηρούνται διαταραχές στην προσαρμοστικότητα, στην αυτοπεποίθηση, στην αποδοχή της εμφάνισης καθώς και στην επικοινωνία και στις σχέσεις παιδιού-γονέα. Τα παιδιά με σχιστίες είναι πιο συχνό να υποστούν bullying. Οι γονείς μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης ενώ μερικές φορές είναι σημαντική και η οικονομική επιβάρυνση. Τα προβλήματα αυτά είναι ανάλογα του μεγέθους του προβλήματος, της επιτυχίας αποκατάστασης καθώς και το πόσο γρήγορα γίνεται η αντιμετώπιση. Γενικά, δε φαίνεται να είναι πολύ έντονα και είναι αντιμετωπίσιμα σε βάθος χρόνου, αλλά πιθανόν να χρειαστεί η συζήτηση με κάποιον ειδικό για να αντιμετωπιστούν. Πώς γίνεται η αντιμετώπιση σχιστιών χείλους και υπερώας; Ενδεικτικά, αναφέρουμε το γενικό πλαίσιο το οποίο προσαρμόζεται στις ανάγκες του παιδιού: • Χειρουργική: η επέμβαση για να διορθωθεί το έλλειμμα στο χείλος γίνεται περίπου μεταξύ 3-6 μηνών, ενώ η επέμβαση για να διορθωθεί η σχιστία στην υπερώα γίνεται συνήθως μεταξύ 6-12 μηνών. • Υποστήριξη στη σίτιση: λόγω του προβλήματος, η σίτιση του μωρού χρειάζεται να γίνεται σε ειδική θέση (πάνω στο μαστό), ή μπορεί να χρειαστεί να το ταΐζετε με ειδικό μπουκάλι. • Παρακολούθηση της ακοής: Χρειάζεται τακτική παρακολούθηση της ακοής και ίσως χρειαστούν βοηθήματα ακοής ή να τοποθετηθούν μικρά πλαστικά σωληνάκια, για να βοηθήσουν στην παροχέτευση του υγρού που υπάρχει στο εσωτερικό του αυτιού. • Λογοθεραπεία: ίσως χρειαστεί προκειμένου να βοηθηθούν τυχόν προβλήματα ομιλίας και λόγου. • Καλή στοματική υγιεινή και ορθοδοντική θεραπεία: οδηγίες για σωστή φροντίδα των δόντιων του παιδιού και ίσως χρειαστούν σιδεράκια εάν τα μόνιμα δόντια δεν βγαίνουν σωστά. Η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών με σχιστίες χείλους και υπερώας θα μεγαλώσουν κανονικά και θα ζήσουν απολύτως φυσιολογικές ζωές. Τα περισσότερα παιδιά δεν θα έχουν άλλα σημαντικά προβλήματα υγείας και με τη θεραπεία συνήθως βελτιώνεται τόσο η εξωτερική εμφάνιση του προσώπου όσο και τα προβλήματα στη σίτιση και στην ομιλία. Καθότι η διάγνωση μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν τη γέννηση του μωρού, οι γονείς μπορεί να είναι απολύτως προετοιμασμένοι για τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν.

Μεσογειακή Αναιμία

Διαβάστε περισσότερα