Επιλόχειος κατάθλιψη στους άνδρες και πώς βιώνεται!

Όταν έρχεται ένα παιδί στον κόσμο, τα συναισθήματα μας κατακλύζουν. Όμως τα συναισθήματα αυτά δεν είναι μόνο ευχάριστα, ίσως είναι και αρκετά επώδυνα όπως η απελπισία, η θλίψη, ο θυμός. Τα παραπάνω συμπτώματα, καθώς και η ανάγκη απομόνωσης, η αίσθηση πως κάθε τι απαιτεί υπερπροσπάθεια, οι σκέψεις αυτοτραυματισμού είναι μερικά από τα συμπτώματα της κατάθλιψης μετά τη γεννά. Αυτό που αγνοούν , οι περισσότεροι άνθρωποι, είναι πως επιλόχειο κατάθλιψη, βιώνει περίπου το 10% των νέων πατέρων.

Συνήθως η πλευρά του πατέρα μένει ανεξερεύνητη, καθώς προτεραιότητα σχεδόν πάντα φαίνεται να έχει η μητέρα. Φανταστείτε, τη δυσκολία που μπορεί να ενέχει για έναν άνθρωπο, να βιώνει έντονα και πρωτόγνωρα συναισθήματα, αλλά να μην μπορεί να τα εκφράσει. Η ντροπή κυριαρχεί, καθώς φαντάζει εγωιστικό ένας πατέρας να τραβά την προσοχή για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Οι πατεράδες που βιώνουν κατάθλιψη, όπως και οι μητέρες, χρειάζονται να μπορούν να συζητούν για τα συναισθήματα τους χωρίς να κρίνονται, χωρίς να προσπαθεί κάποιος να τους τα μετριάσει ή να τους πει «θα σου περάσει». Ο καθένας γνωρίζει καλά τι βιώνει. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να γίνουμε οι γονείς που επιθυμούμε. Η απόκτηση ενός παιδιού δεν είναι μια εύκολη διαδικασία για κανέναν από τους δυο γονείς.
Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό ή σε έναν δικό σας άνθρωπο, ο οποίος δεν θα σας κρίνει και θα αποδεχτεί τα συναισθήματα σας, όσο δύσκολα και εάν είναι.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

● Θυμός, επιθετικότητα
● Απόσυρση
● Αυτοτραυματικές συμπεριφορές
● Ευερεθιστότητα
● Παρορμητικότητα, ριψοκίνδυνες συμπεριφορές
● Εργασιομανία ή απόσυρση από την εργασία
● Δυσκολία συγκέντρωσης
● Σωματικές δυσκολίες
● Καταχρήσεις

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Η αντιμετώπιση μπορεί να συμπεριλαμβάνει μια ψυχοθεραπευτική βοήθεια ατομική ή θεραπεία ζεύγους. Ανάλογα με τη βαρύτητα, μπορεί κανείς να απευθυνθεί σε κάποιον ψυχίατρο ώστε να λάβει φαρμακευτική αγωγή. Επίσης, υπάρχουν κι άλλες δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν, όπως η άσκηση.

Δεν υπάρχουν σωστά και λάθος συναισθήματα. Όσο ντροπιαστικά ή αρνητικά και αν σας φαίνονται, η ψυχή μας δεν είναι ένα δοχείο αποθήκευσης. Χρειάζεται να τα εξωτερικεύσετε και να τα συζητήσετε. Μόνο εάν επεξεργαστούν, θα μπορείτε να έχετε μετέπειτα τον ρόλο που επιθυμείτε στη ζωή του παιδιού σας. Πάντα υπάρχει το περιθώριο της επανόρθωσης. Η θλίψη του πατέρα, δεν είναι ούτε ασήμαντη, ούτε ντροπιαστική.
Πάρτε όση βοήθεια χρειάζεστε. Και ο πατέρας επιτελεί εξίσου σημαντικό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού με την μητέρα, μην υποτιμάτε τον εαυτό και τον ρόλο σας.