Κάντε μία καλή αρχή...

Φέτος, πιθανότατα κάποιοι από εμάς, θα περάσουμε περισσότερο χρόνο με τους συναδέλφους μας από ότι με τους γονείς μας, το σύντροφο μας, τον καλύτερο φίλο μας, τα αδέρφια μας και ούτω καθεξής. Σκεφτείτε το λίγο, εάν κάποιος εργάζεται 40 ώρες την εβδομάδα, 45 εβδομάδες το χρόνο, αυτό είναι πάνω από 1.800 ώρες το χρόνο που αφιερώνει στους συνεργάτες και τους συναδέλφους του.

Αυτό καθιστά τη δημιουργία θετικών σχέσεων με τους συναδέλφους προτεραιότητα. Η οικοδόμηση ισχυρών σχέσεων στον εργασιακό χώρο είναι πολύ σημαντική, γιατί οι καλές σχέσεις στο χώρο εργασίας, οδηγούν σε υψηλότερη ικανοποίηση και παραγωγικότητα.

Σίγουρα όλοι θα θέλαμε να εργαζόμαστε κάπου που το κλίμα θα ήταν ιδανικό.
Υπάρχουν όμως φορές, όπου οι σχέσεις με τους συναδέλφους, είναι μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Γιατί πολύ απλά δεν είναι δική μας επιλογή.
Αν το καλοσκεφτείτε όμως και με ανθρώπους που εμείς έχουμε επιλέξει, πάλι οι σχέσεις είναι δύσκολη υπόθεση.

Είμαστε άνθρωποι με διαφορετικά βιώματα και πεποιθήσεις. Αυτά έχουν διαμορφώσει μία συγκεκριμένη οπτική, η οποία οπτική καθορίζει και τη δράση μας. Αλλιώς βλέπουμε κάποια πράγματα εμείς, αλλιώς τα βλέπουν οι άλλοι.

Αυτό που πρέπει να μάθουμε, είναι να συνυπάρχουμε μαζί τους και να τα πηγαίνουμε καλά, σε τέτοιο βαθμό που να μπορούμε να συνεργαστούμε. Μπορεί να μην καταφέρουμε να γίνουμε αυτό που λέμε φίλοι, αλλά το να μάθουμε να συνεργαζόμαστε είναι απαραίτητο, μιας και αρκετές φορές θα χρειαστεί να φέρουμε εις πέρας μία εργασία η οποία απαιτεί την συμμετοχή πολλών ανθρώπων και τμημάτων.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, ή για να το πω καλύτερα να γίνουμε, είναι ομαδικοί παίκτες. Και επειδή το να είσαι ομαδικός παίκτης είναι επιλογή, θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που θα σας βοηθήσουν να δείτε, αν είστε ομαδικοί παίκτες. Και μιλάω για εσάς, γιατί μόνο στον εαυτό σας έχετε τον απόλυτο έλεγχο. Όχι στον συνάδελφό σας.

Ένας ομαδικός παίκτης, λειτουργεί προς όφελος των άλλων και του οργανισμού, ενώ ένας ατομιστής λειτουργεί προς ίδιον όφελος . Ένας ατομιστής εστιάζει μόνο στα αποτελέσματα που είναι προς το δικό του συμφέρον.

Ένας ομαδικός παίκτης ,θα «εγκαταλείψει» τη θέση του για να επιτύχει μία αποστολή, ενώ ένας ατομιστής, θα εγκαταλείψει την αποστολή για να επιτύχει μία θέση. Για τους ομαδικούς παίκτες, η πρόοδος της αποστολής και η επίτευξη του κοινού στόχου είναι πολύ πιο σημαντική από τη δική τους θέση. Ένας ατομιστής θα εκτιμήσει τη θέση του πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Ένας ομαδικός παίκτης είναι αξιόπιστος, γιατί αντιλαμβάνεται ότι η ομάδα στηρίζεται σε αυτόν. Ένας ατομιστής θα διεκδικήσει σθεναρά την ανάθεση μιας εργασίας στο πρόσωπο του, αλλά στο τέλος δεν θα την εκτελέσει με συνέπεια. Γιατί δεν τον ενδιαφέρει το ότι η ομάδα στηρίζεται σε αυτόν.

Ένας ομαδικός παίκτης γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι το έργο που του έχει ανατεθεί και είναι αφοσιωμένος στο να το κάνει καλά. Ένας ατομιστής είναι τόσο επικεντρωμένος στην εικόνα του, στο να «φαίνεται» ικανός, που επειδή η εστίαση του είναι λανθασμένη, δεν μπορεί πάντα να είναι ικανός. Και επειδή θέλει να «φαίνεται» ικανός δεν θα παραδεχτεί το σφάλμα του. Θεωρεί ότι τα προβλήματα που θα προκύψουν, είναι μέρος του εργασιακού του χώρου και σίγουρα όχι του εαυτού του.

Ένας ομαδικός παίκτης είναι ευτυχισμένος όταν ένα άλλο μέλος της ομάδας πετυχαίνει, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτό θα ωφελήσει το σύνολο. Ένας ατομιστής νιώθει άσχημα γιατί δεν το έκανε εκείνος.
Ένας ομαδικός παίκτης θα κάνει το σωστό, ακόμα κι αν γνωρίζει ότι κανείς δεν θα το ψάξει. Οι ατομιστές θα κάνουν το σωστό μόνο όταν κοιτάζουν οι άλλοι. Γιατί θα το κάνουν αυτό; Γιατί κυρίως τους ενδιαφέρει η εικόνα τους παρά ο χαρακτήρας τους.
Διαβάστε προσεκτικά τα παραπάνω χαρακτηριστικά ενός ομαδικού παίκτη και ενός ατομιστή. Επιλέξτε να είστε ομαδικοί, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε. Μερικές φορές, μπορεί να είναι και το μοναδικό πράγμα που μπορείτε να κάνετε.

Είναι όμως στο δικό σας χέρι. Και είναι μία καλή αρχή...